Ouder worden gaat vaak gepaard met ouderdomsklachten. Dit
begint vaak met slechter zien. Het gevolg hiervan is dat men een bril nodig
heeft. Vaak is de eerste bril een leesbril, die je dan toch altijd kwijt bent.
Je koopt een grotere tv om ook zonder bril te kunnen zien. Blijkt dat de
afstandbediening dusdanig klein is dat je de leesbril weer nodig hebt.
Uiteindelijk ga je dan toch over tot een permanente bril! Zodra je even op de
bank ligt of je gaat naar bed gaat de bril af.
Heb je een bed dat elektrisch bediend kan worden? Dan is
het juist handig dat je deze zonder een bril op kunt bedienen. Ook zie ik het verschil tussen mijn leeftijd en die van
mijn moeder. Ik bedien de iPhone met 1 hand, terwijl mijn moeder helemaal geen
iPhone wil hebben. Deze technologie vindt zij veel te moeilijk. Doordat er te
veel mogelijkheden en te kleine toetsen zijn op een iPhone, wordt het
onoverzichtelijk. Dit kan ik me goed voorstellen, zeker als we ouder worden
en een lichte trilling hebben is het goed mikken om de juiste toets te raken. Ik zie ouderen wel met een iPad werken waar gelukkig
grotere toetsen zijn. Het zit hem dus in de eenvoud.
De conclusie van mijn verhaal is, dat we dus vooral
producten moeten maken die mooi zijn en tevens goed en simpel te bedienen
zijn.
Producten waarbij niet direct op te merken valt dat deze
voor senioren gemaakt zijn.
Dit is de uitdaging; ik noem dit Ergonomisch Design
Geen opmerkingen:
Een reactie posten